klasy
Encyklopedia PWN
mat. teoret. model urządzenia działającego samoczynnie, mającego zdolność przyjmowania sygnałów z otoczenia, zmieniania swoich stanów wewn. i wysyłania sygnałów do otoczenia;
awilum
w prawach Hammurabiego nazwa klasy tzw. ludzi wolnych, w przeciwieństwie do klas muszkenum i wardum;
[akadyjskie awil ‘człowiek’],
ustrojowa i programowa przebudowa oświaty pol. zrealizowana z inicjatywy min. J. Jędrzejewicza na mocy ustawy z 11 III 1932.
komunizm
ideologia postulująca równość i wspólnotę w organizacji życia społecznego oraz racjonalność w kierowaniu życiem gospodarczym, głosząca nieuchronność upadku kapitalizmu i potrzebę działań dla osiągnięcia tego celu; w teorii marksistowskiej najwyższa, bezklasowa forma organizacji społecznej, następująca po kapitalizmie; ruch społeczny i polityczny wywodzący się z ideologii marksistowskiej, ukształtowany w wyniku rozłamu socjaldemokracji; w niemarksistowskiej teorii społecznej i w języku potocznym — ustrój społeczny w państwach rządzonych przez partie komunistyczne; w państwach komunistycznych określany również mianem socjalizmu realnego.
[łac. communis ‘wspólny’, ‘powszechny’],
Veblen
amerykański ekonomista i socjolog, twórca instytucjonalizmu.
[wẹblən]
Thorstein Bunde, ur. 30 VII 1857, Valders (stan Wisconsin), zm. 3 VIII 1929, Menlo Park (stan Kalifornia),
zbiory (klasy funkcjonalne) leksemów powstałe w wyniku podziału całego słownictwa wg różnych cech;
