kierowniczy
Encyklopedia PWN
układ służący do skrętu przednich lub niekiedy tylnych kół jezdnych pojazdu samochodowego, umożliwiający wyznaczenie toru jazdy;
część układu kierowniczego pojazdu samochodowego przenosząca ruchy koła kierownicy do mechanizmu zwrotniczego;
nomenklatura
politol. zastrzeżony tradycją polityczną lub formalnie usankcjonowany wykaz stanowisk kierowniczych w organach państw., instytucjach publicznych i urzędach, których obsadzenie wymaga opinii i decyzji określonego organu partii rządzącej.
[łac.],
Mołojec Bolesław, pseud. Długi, Edward, ur. 9 II 1909, Henryków k. Tomaszowa Mazowieckiego, zm. 29 XII 1942, Warszawa,
działacz komunistyczny;
sankcjonowane przez prawo karne stadia realizacji czynu zabronionego (tzw. formy stadialne) oraz sposoby współdziałania kilku osób w jego popełnieniu (tzw. formy zjawiskowe).
monocentryzm
zasada organizacyjna życia społecznego, zgodnie z którą więzi społeczne i funkcje kierownicze są skoncentrowane wokół jednego ośrodka koordynacyjnego, regulującego formy funkcjonowania różnych sfer życia społecznego i narzucającego obowiązujące w nich wartości;
[gr. mónos ‘jedyny’, kéntron ‘środek koła’],
