kapitan
Encyklopedia PWN
zespół przedmiotów znaleziony w niejasnych okolicznościach 1877 nad Amu-darią (staroż. Oksus), w pobliżu połączenia rzek Wachsz i Pandż w Tadżykistanie (terytorium staroż. Baktrii);
armator
historycznie — przedsiębiorca uzbrajający statek na swój koszt i wynajmujący go państwu albo innym osobom; obecnie — osoba fizyczna lub prawna, która we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym.
[łac. armare ‘uzbrajać’, ‘wyposażać’],
prawo forma wspólnoty interesów uczestników podróży mor. polegająca na rozłożeniu ryzyka i zawierająca elementy ubezpieczenia wzajemnego.
barateria
prawo w ubezpieczeniu mor. rozmyślne, bezprawne postępowanie kapitana lub członka załogi, wyrządzające szkodę statkowi lub przewożonemu ładunkowi;
[wł. baratteria ‘handel wymienny’, ‘oszustwo’],
polityk rumuński;
polityk wł., z wykształcenia geograf;
