kanonem

Encyklopedia PWN

[hebr., ‘skryba, pisarz’],

nazwa wczesnych faryzejskich mistrzów Tory (l.mn. soferim ‘uczeni w Piśmie’), którzy byli strażnikami kanonu tekstów biblijnych; obecnie nazwa tych, którzy wypisują m.in. mezuzy, tefilin oraz przepisują zwoje Tory.

Strahovská knihovna, Knihovna Královské kanonie premonstrátů na Strahově,

biblioteka na Strahovie w Pradze w klasztorze premonstratensów (norbertanów);

stratioci

[gr.],

w tekstach prawnych (VII–XI w.) oznaczenie grupy mieszkańców Bizancjum zobowiązanych do służby wojsk. z własnym ekwipunkiem lub do utrzymania żołnierza;

stretto

[wł., ‘ściśnięty’],

stretta,

rodzaj zakończenia (coda) w utworze muz.,

stretto

[wł.],

stretta,

muz.:

syngaleska literatura,

literatura tworzona w języku syngaleskim (Sri Lanka).

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>