kanelurami

Encyklopedia PWN

archeol. kultura występująca na terenach położonych nad dolnym Dunajem, datowana na początki epoki żelaza w południowo-wschodniej Europie;
archeol. kultura wczesnej i środkowej epoki brązu (ok. 1900–1400 p.n.e.) na terenach północno-zachodniej części Wielkiej Niz. Węgierskiej w środkowym i górnym biegu Cisy oraz wschodniej części Siedmiogrodu w dorzeczu Kereszu; nazwa od m. Otomani w Rumunii;
żłobkowanie, kanelowanie,
arch. w klasycznych porządkach architektonicznych dekoracja trzonów kolumn lub pilastrów za pomocą pionowych rowków zwanych kanelurami;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia