kabłąk

Encyklopedia PWN

metalowy element siodła do jazdy konnej, stanowiący oparcie stopy jeźdźca, zawieszony na rzemiennym pasie (puślisku) na terlicy siodła, symetrycznie po jego obu stronach;
szabla indyjska o metalowej rękojeści pokrytej bogatą dekoracją, z głowicą w kształcie płaskiego talerzyka z kolcem pośrodku i jelcem krzyżowym lub tarczkowym, czasami z kabłąkiem.
temblak
[tur.],
temlak,
wojsk. pętla z rzemienia lub taśmy zakładana na kabłąk lub rękojeść broni siecznej bądź przymocowana do lancy, umożliwiająca zawieszenie broni na przegubie ręki; dawniej także ozdobny pas przez pierś — oznaka stopnia oficerskiego lub podoficerskiego.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia