jałowy
Encyklopedia PWN
fizjokratyzm
ekon. kierunek w historii myśli ekonomicznej, powstały i rozwijający się 1750–80 we Francji, uznający rolnictwo za główną siłę napędową gospodarki;
[fr. physiocratie < gr. phýsis ‘natura’, krátos ‘władza’],
francuski ekonomista, lekarz.
Bacon
angielski mąż stanu i filozof, prawnik.
[bẹıkən]
Francis , baron of Verulam, ur. 22 I 1561, Strand k. Londynu, zm. 9 IV 1626, Londyn,
choroba z grupy jałowych martwic kości,
Calvé-Leeg-Perthesa choroba, martwica jałowa głowy kości udowej,
choroba z grupy jałowych martwic kości;
anglo-amerykański poeta, dramatopisarz i krytyk literacki.