izotermą
Encyklopedia PWN
region wokół północnego bieguna geogr. w strefie polarnej i subpolarnej obejmujący prawie w całości O. Arktyczny z wyspami oraz północnej części Eurazji i Ameryki Północnej.
niem. fizyk i meteorolog;
brat Wilhelma, niemiecki podróżnik, przyrodnik i twórca nowożytnej geografii.
klimat
charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],
