ino
Encyklopedia PWN
ang. jeździec i organizator cyrków;
astrocyty, komórki glejowe, komórki gwiaździste, glej gwiaździsty,
anat. największe (8–15 µm) komórki tkanki glejowej;
astrofizyka
najobszerniejszy dział współczesnej astronomii obejmujący badania budowy, ewolucji, składu chemicznego i in. właściwości ciał niebieskich.
[gr. ástron ‘gwiazda’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],
astrolabium
przyrząd astronomiczny do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem;
[łac. < gr.],
dział współcz. astronomii poświęcony badaniu promieniowania elektromagnetycznego ciał niebieskich w zakresie fal dł. od ok. 1 µm do ok. 1000 µm (1 mm).
parametry orbity ziemskiej: mimośród, nachylenie płaszczyzny równika ziemskiego do płaszczyzny ekliptyki i położenie peryhelium w stosunku do wędrującego po ekliptyce punktu przesilenia wiosennego, warunkujące ilość energii słonecznej docierającej do górnej granicy atmosfery na poszczególnych równoleżnikach i w różnych porach roku.
