innowacja
Encyklopedia PWN
kapitalizm
system społeczno-gospodarczy oparty na własności prywatnej, wolności osobistej i swobodzie zawierania umów;
[łac.],
dialekt używany przez Kaszubów na Pomorzu Gdańskim i we wschodniej części Pomorza Zachodniego;
komunizm
ideologia postulująca równość i wspólnotę w organizacji życia społecznego oraz racjonalność w kierowaniu życiem gospodarczym, głosząca nieuchronność upadku kapitalizmu i potrzebę działań dla osiągnięcia tego celu; w teorii marksistowskiej najwyższa, bezklasowa forma organizacji społecznej, następująca po kapitalizmie; ruch społeczny i polityczny wywodzący się z ideologii marksistowskiej, ukształtowany w wyniku rozłamu socjaldemokracji; w niemarksistowskiej teorii społecznej i w języku potocznym — ustrój społeczny w państwach rządzonych przez partie komunistyczne; w państwach komunistycznych określany również mianem socjalizmu realnego.
[łac. communis ‘wspólny’, ‘powszechny’],
konkurencja
ekon. proces, w którym uczestnicy rynku, dążąc do realizacji swych interesów, próbują przedstawić oferty korzystniejsze od innych ze względu na cenę, jakość, warunki dostawy i inne charakterystyki, wpływające na decyzję zawarcia transakcji.
[średniow. łacina concurrentia ‘współzawodnictwo’],
ekon. grupa krajów rozwijających się w Azji i Ameryce Łacińskiej, które w okresie powojennym, zwłaszcza poczynając od lat 60. XX w., weszły w fazę szybkiego rozwoju gospodarczego;
ekon. gwałtowne zmniejszenie się aktywności gospodarczej (produkcji, zatrudnienia, inwestycji).
