kaszubski dialekt (język)
 
Encyklopedia PWN
kaszubski dialekt (język),
dialekt używany przez Kaszubów na Pomorzu Gdańskim i we wschodniej części Pomorza Zachodniego;
najbardziej odrębny z dialektów języka polskiego (choć silnie genetycznie z nim związany), uznawany też za język bądź za dialekt przejściowy między językiem polskim a wymarłymi językami Ranów, Obodrytów i Drzewian; jako argumenty świadczące o odrębności dialektu kaszubskiego wymienia się archaiczność (akcent), także m.in. specyficzne zmiany fonetyczne (i ≤ *ę, tzw. kaszubskie szwa oraz stwardnienie s', c', z', ʒ') oraz w stopniu większym, niż w innych dialektach, nowsze zmiany, np. innowacje fleksyjne, bogactwo słownictwa i frazeologii; cechą odróżniającą dialekt kaszubski od innych dialektów jest też tradycja literacka; silne zróżnicowanie wewnętrzne utrudnia stworzenie normy literackiej (ukazują się słowniki oraz tłumaczenia z kaszubskiego i na kaszubski).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia