innowacja
Encyklopedia PWN
jeden z trzech wielkich tragediopisarzy greckich, uznany za twórcę tragedii klasycznej.
zbiór map jakiegoś obszaru językowego ilustrujący zróżnicowanie cech językowych jednego terytorium lub pewnych obszarów;
naukozn. działalność wyspecjalizowanych pracowników, instytucji i organizacji naukowych, prowadzona metodycznie, zgodnie z procedurami dochodzenia do twierdzeń, odkryć i wynalazków, ich weryfikacji i kontroli, przyjętymi w danej dyscyplinie i danej epoce historycznej (metodologia nauk); podstawowy składnik nauki w aspekcie dynamicznym, czynnościowym.
ekon. systemy powiązań i zależności między różnego rodzaju instytucjami bankowymi, zwykle określone przez prawo bankowe w danym kraju, które ustala m.in. rolę banku centralnego, rodzaje banków, ich zakres działania oraz zadania nadzoru bankowego.
bida, arab. bid‘a,
nowinka, innowacja, wprowadzanie do islamu elementów obcych lub wcześniej nie praktykowanych;
biogenetyczne prawo, prawo rekapitulacji,
prawo, wg którego w rozwoju osobniczym organizmów powtarzane są gł. etapy ich historii rodowej („ontogeneza powtarza filogenezę”).
