ideał
Encyklopedia PWN
jedna z głównych szkół filozoficznych neokantyzmu, założytnego 1870 przez H. Cohena (który w latach 70. XIX w. napisał obszerne komentarze do 3 krytyk I. Kanta); reprezentowana również zwłaszcza przez P. Natorpa i E. Cassirera.
szkoły waldorfskie, szkoły steinerowskie,
popularny od 1919 w Niemczech i funkcjonujący również w Polsce typ szkoły stworzony przez R. Steinera, urzeczywistniający ideał człowieka zgodny z założeniami antropozofii;
zbiór ogólnych przekonań dotyczących natury świata, człowieka i społeczeństwa, miejsca człowieka w świecie, sensu jego życia oraz wynikających z tego wartościowań i ideałów wyznaczających postawy życiowe ludzi i sposób ich postępowania;
słowacki poeta oświec., tłumacz, duchowny ewangelicki;
indyjski poeta, prozaik, filozof, myśliciel, tworzący w języku bengalskim, także kompozytor i malarz, laureat literackiej Nagrody Nobla 1913.
jedna z narodowych literatur indyjskich powstająca w języku tamilskim (na obszarze dzisiejszego stanu Tamilnadu),