idealizacja
Encyklopedia PWN
metodol. prawa nauk. opisujące prawidłowości zachodzące w warunkach niespotykanych w rzeczywistości lub dotyczące przedmiotów, których pewne cechy przyjmują nigdy nie zrealizowane w rzeczywistości wartości graniczne.
metodol. w najszerszym znaczeniu koncepcyjne przygotowanie działań praktycznych, zwłaszcza systemowych i techn.;
realizm
szt. plast.:
[łac. realis ‘rzeczywisty’],
brat Jurija, malarz słoweński;
zdarzenie, zdarzenie elementarne,
fiz. mat. idealizacja zjawiska fiz. lub zdarzenia w sensie potocznym, polegająca na pominięciu jego rozmiarów przestrzennych i okresu trwania;
