prawa idealizacyjne

prawa idealizacyjne,

metodol. prawa nauk. opisujące prawidłowości zachodzące w warunkach niespotykanych w rzeczywistości lub dotyczące przedmiotów, których pewne cechy przyjmują nigdy nie zrealizowane w rzeczywistości wartości graniczne.

Istnienie takich warunków i cech zakłada się w poprzednikach praw idealizacyjnych (założenia idealizujące), by móc w następniku praw idealizacyjnych stwierdzić występowanie prawidłowości, nie zakłóconej przez żadne czynniki uboczne. Następnie metodą idealizacji i konkretyzacji uchyla się kolejno przyjęte założenia idealizujące i zastępuje prawa idealizacyjne prawem przybliżonym lub prawem granicznym, które odnoszą się już do warunków rzeczywistych, i które można sprawdzać przez badania empiryczne.