honorowy

Encyklopedia PWN

drabanci, trabanci,

w XV i XVI w. ochrona wyższych oficerów;

Drzewiecki Stefan, ur. 26 VII 1844, w. Kunka (Podole), zm. 23 IV 1938, Paryż,

polski wynalazca, pionier żeglugi podwodnej i lotnictwa.

[düb^uạ]

Paul, ur. 8 VIII 1829, Nogent-sur-Seine, zm. 22 V 1905, Paryż,

rzeźbiarz francuski;

najwyższa instytucja Kościoła prawosławnego z siedzibą w Konstantynopolu (Stambule).

[ısk^uạıə^r; ang. < starofr. escuyer < średniow. łacina scutarius < scutum ‘tarcza’],

w średniow. Anglii giermek, następnie niższy rangą rycerz, potem ang. tytuł honorowy;

[feə^r pleı; ang.] Wymowa

gra lub walka sport. prowadzona w sposób uczciwy, szlachetny, zgodny z przepisami (tzw. czysta gra);

Materiały dodatkowe