holizm
Encyklopedia PWN
holizm
teoria rzeczywistości, zgodnie z którą świat stanowi całość hierarchicznie złożoną z licznych całości niższego rzędu i podlega dynamicznej, twórczej ewolucji, prowadzącej do powstania coraz to nowych, jakościowo różnych całości (niedających się zredukować do sumy swych części);
[ang. < gr. hólos ‘cały’],
holizm
metodol. pogląd, wg którego wszelkie zjawiska społ. tworzą układy całościowe, podlegające swoistym prawidłowościom, których nie można wywnioskować na podstawie wiedzy o prawidłowościach rządzących ich składnikami;
[gr.],
funkcjonalizm
etnogr. orientacja teoretyczna i metodologiczna w antropologii społecznej i etnologii;
[łac.],
ojciec Johna Burdona Sandersona, brat Richarda Burdona, bryt. fizjolog i filozof;
ekon. interdyscyplinarny kierunek naukowy, powstały w latach 70. XX w., którego przedmiotem badań są procesy społeczno-ekonomiczne zachodzące w skali całego globu wraz z ich przyrodniczymi uwarunkowaniami.
