holizm
metodol. pogląd, wg którego wszelkie zjawiska społ. tworzą układy całościowe, podlegające swoistym prawidłowościom, których nie można wywnioskować na podstawie wiedzy o prawidłowościach rządzących ich składnikami;
[gr.],
holizm
Encyklopedia PWN
również stanowisko teorii i metodologii nauk społ., występujące przeciw społ. atomizmowi i nominalizmowi, odrzucające tzw. metodol. indywidualizm; w filozofii języka pogląd przyjmujący, że własności pojedynczych słów są pochodne wobec całości językowych (zdań, zbiorów przekonań, teorii), przy czym znaczenie zdania zależy od jego związków ze znaczeniami innych zdań w danym języku (W.V. Quine, D. Davidson).
