heterocykliczne
Encyklopedia PWN
barwniki o cząsteczkach zawierających 5-członowe pierścienie z atomem azotu (układy heterocykliczne);
epoksydy, związki epoksy, epitlenki, oksirany,
związki heterocykliczne z jednym heteroatomem (atom tlenu) — ich cząsteczki zawierają trójczłonowy pierścień epoksydowy (oksiranowy): 
;
fermentacja
enzymatyczne procesy stopniowego rozkładu związków organicznych przebiegające bez udziału tlenu, w których reakcje oksydoredukcyjne dostarczają energii w postaci ATP (substratowa fosforylacja);
[łac.],
heteroatom
atom wielowartościowego pierwiastka chem. występujący w pierścieniu węglowym (związki heterocykliczne) lub w łańcuchu węglowym (związki heterołańcuchowe) cząsteczki związku organicznego;
[gr.],
ligazy
klasa enzymów katalizująca wytwarzanie wiązań pomiędzy dwiema cząsteczkami, połączone z rozpadem wiązania wysokoenerg. w ATP lub innym trójfosforanie.
[łac.],
monomer
związek chemiczny, którego cząsteczki mogą ulegać polimeryzacji z identycznymi lub innymi cząsteczkami (zw. wówczas komonomerami), mającymi tzw. centra aktywne, tzn. wiązanie podwójne lub potrójne, niezbyt trwały pierścień, grupy funkcyjne chemicznie aktywne (np. aminową, karboksylową) albo ruchliwy atom wodoru;
[gr. mónos ‘jedyny’, méros ‘część’],
