gładka
Encyklopedia PWN
mat. dla rozmaitości różniczkowej M — wiązka wektorowa π: TM → M, gdzie włóknem jest przestrzeń styczna TpM do rozmaitości M w punkcie p ∈ M, tj. przestrzeń wektorowa składająca się ze stycznych do rozmaitości w zadanym punkcie.
anat. wyspecjalizowane, nitkowate wytwory naskórka ssaków występujące jako w.: wełniste, ościste i przewodnie.
mat. jedna z metod przybliżania funkcjami gładkimi (nieskończenie wiele razy różniczkowalnymi) funkcji mniej regularnych, np. tylko ciągłych.
technol.:
mat. przekształcenie f przestrzeni topologicznej X w przestrzeń topologiczną Y, takie że funkcja określona w ten sam sposób co f, ale traktowana jako przekształcenie X na f(X) ⊂ Y, jest homeomorfizmem, czyli funkcją ciągłą, wzajemnie jednoznaczną i mającą funkcję odwrotną ciągłą;
