gruntowe

Encyklopedia PWN

w dawnej Polsce prawo umożliwiające opuszczenie wsi przez chłopa;
renta
[niem.< fr.],
ekon.:
retencja
[łac. retentio ‘zatrzymanie’],
hydrol. czasowe zatrzymanie wody opadowej na obszarze zlewni: w zbiornikach wodnych, ciekach, lodowcach, śniegu i bagnach (r. powierzchniowa) oraz w gruncie (r. podziemna);
termin używany w historiografii na określenie istniejących w średniowieczu własnych gospodarstw panów gruntowych, których zasadniczym celem było zaopatrywanie w produkty rolne pańskie rodziny i służbę dworską;
Sahara, Aṣ-Ṣaḥrā’ al-Kubrā,
największa pustynia na Ziemi, w Afryce Północnej, na terytorium 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii, Mali, Nigru, Czadu, Sudanu;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia