godność
Encyklopedia PWN
med. objaw zaburzeń psychicznych, błędne przekonanie chorego wypowiadane z poczuciem zupełnej oczywistości i podtrzymywane przezeń mimo nieodpartych dowodów fałszywości;
ukształtowały się w XIV w. z książęcych urzędów dworskich, przeważnie jako terytorialne godności honorowe, sprawowane dożywotnio z nominacji króla, odrębne w każdym województwie, ziemi i powiecie;
pierwszy w Polsce akt prawny regulujący sprawy zdrowia psychicznego, uchwalony 1994;
pisarz hiszpański, twórca teatru narodowego.
malarz portugalski;
Wacław II, ur. 1348, zm. 30 XII 1419, Otmuchów,
biskup lubuski od 1375, wrocławski od 1382, książę legnicki od 1409, syn Wacława I;
