glebową
Encyklopedia PWN
przestrzenne uporządkowanie cząstek fazy stałej gleby;
zespół gleb występujących w strefie okołorównikowej;
substancje chemiczne i radioaktywne oraz bakterie chorobotwórcze i in. mikroorganizmy, występujące w glebach w ilościach przekraczających ich naturalną zawartość, niezbędną do zapewnienia obiegu materii i energii w ekosystemach, a także zanieczyszczenia mechaniczne, czyli substancje stałe inne niż tworzywo glebowe (części szkieletowe), o wymiarach ponad 1 mm, którymi mogą być m.in. odpady budowlane, nieorganiczne odpady komunalne, tj. tworzywa sztuczne, szkło, opakowania itp.
ros. geolog i gleboznawca;
ewaporometr
przyrząd do pomiaru intensywności parowania wody z otwartych zbiorników wodnych i z powierzchni gleby (lizymetr).
[łac. evaporo ‘zamieniam w parę’, metréō ‘mierzę’],
dział gleboznawstwa i jednocześnie geografii regionalnej, zajmujący się rozmieszczeniem gleb na kuli ziemskiej, a także badaniem prawidłowości i przyczyn (aktualnych i hist.) ich przestrzennego zróżnicowania.
