gleba
Encyklopedia PWN
gleba
naturalny twór wierzchniej warstwy skorupy ziemskiej powstały ze zwietrzeliny skalnej w wyniku oddziaływania na nią zmiennych w czasie i przestrzeni czynników glebotwórczych;
[łac.],
geol. warstwa glebowa utworzona w dawnych okresach geologicznych, przykryta następnie przez osady młodsze;
dział gleboznawstwa i jednocześnie geografii regionalnej, zajmujący się rozmieszczeniem gleb na kuli ziemskiej, a także badaniem prawidłowości i przyczyn (aktualnych i hist.) ich przestrzennego zróżnicowania.
dział kartografii tematycznej zajmujący się podstawami teoretycznymi oraz sporządzaniem map glebowych;
substancje chemiczne i radioaktywne oraz bakterie chorobotwórcze i in. mikroorganizmy, występujące w glebach w ilościach przekraczających ich naturalną zawartość, niezbędną do zapewnienia obiegu materii i energii w ekosystemach, a także zanieczyszczenia mechaniczne, czyli substancje stałe inne niż tworzywo glebowe (części szkieletowe), o wymiarach ponad 1 mm, którymi mogą być m.in. odpady budowlane, nieorganiczne odpady komunalne, tj. tworzywa sztuczne, szkło, opakowania itp.
