formować
Encyklopedia PWN
tkanina z okrywą pętlową utworzoną przez niektóre nitki osnowy w wyniku okresowego tzw. dobijania wątków na krośnie (wówczas ze słabiej napiętej osnowy formuje się pętla);
Gall Anonim, żył w 2. poł. XI–1. poł. XII w.,
autor pierwszej kroniki polskiej, benedyktyn.
amer. antropolog kulturowy;
archeol. zjawisko formowania stromym, rzadziej półstromym, retuszem (archeol.) w kształcie figur geom. (m.in.: trójkąty, czworokąty, trapezy) elementów zbrojących strzałę łuku.
geosynklina
geol. według do niedawna powszechnie przyjmowanej, zdezaktualizowanej obecnie koncepcji — rozległa i ruchliwa strefa skorupy ziemskiej, która podczas długotrwałego rozwoju podlegała najpierw silnemu pogrążaniu i wypełnianiu przez osady, a następnie intensywnym deformacjom i wypiętrzaniu.
[gr. gḗ ‘ziemia’, sygklínō ‘nachylam ku sobie’],
Germanie, Germanowie,
grupa ludów indoeuropejskich;
