filozofia
Encyklopedia PWN
koncepcje i kierunki filozoficzne rozwijające się w Chinach w ścisłym związku z całokształtem cywilizacji i kultury chińskiej;
termin wprowadzony przez (wywodzącego się z jej tradycji) F. Engelsa na określenie okresu w rozwoju filozofii od I. Kanta przez J.G. Fichtego, F.W. Schellinga do G.W.F. Hegla oraz szkoły heglowskiej;
jeden z gł. kierunków filoz. epoki odrodzenia, rozwijający się w krajach zachodniej Europy, gł. we Włoszech (XV–poł. XVII w.);
filozofia powstała (VIII–XV w.) na terytoriach podbitych przez Arabów i zislamizowanych, na gruncie filozofii gr. i religii muzułmańskiej, arabska filozofia średniowieczna.
filozofia hellenistyczna, uprawiana w Aleksandrii od III w. p.n.e. do połowy VII w. n.e.;
w filozofii współczesnej nazwa koncepcji, wg których głównym (lub jedynym) przedmiotem badań filozoficznych powinien być język
