eukariotyczne
Encyklopedia PWN
endosomy
organelle komórkowe; pęcherzyki, wakuole lub cysterny ograniczone pojedynczą błoną śródplazmatyczną, tworzące się w procesie endocytozy i występujące w komórkach eukariotycznych.
[gr.],
biol. organelle komórkowe tworzące się w komórkach eukariotycznych w procesie fagocytozy i zawierające materiał przeznaczony do strawienia;
biochemik i biolog molekularny;
gen
fragment DNA (lub u niektórych wirusów RNA) kodujący określone białko lub RNA.
[gr. génos ‘ród’, ‘pochodzenie’, ‘gatunek’],
dziedzina nauk biologicznych, a ściślej genetyki, której zadaniem jest wyjaśnienie molekularnych podstaw procesu dziedziczenia;
geny składające się z sekwencji kodujących (egzonów) i sekwencji nie kodujących (intronów);
