etologia opisowa

Encyklopedia PWN

[gr. ḗthos ‘zwyczaj’, ‘obyczaj’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

nauka biologiczna o zachowaniu się organizmów zwierzęcych i niektórych zachowaniach człowieka.

[gr. ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

filoz. termin wprowadzony do języka filozoficznego w 2. połowie XIX w. przez J.S. Milla i W. Wundta, oznaczający naukę o ludzkim etosie (etos), która bada kształtowanie się charakteru, obyczajów i zwyczajów jednostek lub grup społecznych;

etyka

[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],

termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;

bionomika

[gr.],

biol. dział z zakresu nauk zool., zajmujący się opisywaniem obyczajów zwierząt i ich wzajemnych stosunków, wchodzący w zakres etologii opisowej;

etos

[gr. ḗthos, ‘porządek’, ‘ład’],

u starożytnych Greków termin oznaczający stały sposób postępowania właściwy człowiekowi, a zwłaszcza jego stosunek do innych ludzi.

moralność

[fr. moral < łac. moralis ‘dotyczący obyczajów’]:

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>