elektrody redoks

Encyklopedia PWN

elektroda
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],
chem. układ złożony z przewodnika elektronowego (metal, półprzewodnik) stykającego się z przewodnikiem jonowym (najczęściej ciekły elektrolit), w którym może przebiegać reakcja elektrodowa utleniania-redukcji.
uszeregowanie pierwiastków chem. w kolejności wzrastającej zdolności do przyjmowania przez nie (lub ich kationy) elektronów w reakcjach utleniania-redukcji (redoks).
potencjał utleniająco-redukujący, potencjał redoks, potencjał pary redoks,
potencjał elektrody zbudowanej z danej pary redoks (np. Pb | Pb2+);
bioelektrochemia
[gr.],
elektrochemia biologiczna,
dziedzina nauki z pogranicza chemii i biologii badająca biol. procesy przebiegające z przeniesieniem ładunku (procesy redoks, transport jonowy) oraz wykorzystująca metody elektrochem. do poznawania lub odtwarzania innych zjawisk i procesów w układach biologicznych.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia