eksperymentalną
Encyklopedia PWN
proces poznawania przestrzeni geogr. na Ziemi.
pedagogika
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem szeroko rozumianych procesów edukacyjnych (edukacja, wychowanie).
[gr. país ‘dziecko’, agōgós ‘przewodnik’, paidagōgikē ‘świadoma działalność wychowawcza’],
kierunek pedagogiki, zapoczątkowany w XIX w., dążący — na podstawie badań empirycznych — do nadania jej statusu autonomicznej dyscypliny naukowej.
szwajcarski filozof, psycholog i pedagog.
wł. dyrektor teatru lalek, z wykształcenia prawnik;
