dzik
Encyklopedia PWN
Alkestis, Alcesta,
mit. gr. najpiękniejsza z córek Peliasa, króla Jolkos, żona Admeta, króla Feraj, który dzięki pomocy Apollina zdołał spełnić warunek jej ojca i zaprzągł do rydwanu lwa i dzika;
termin wprowadzony przez J. Dubuffeta 1945, określający zjawiska artyst. sytuujące się poza tradycyjnie pojmowanymi „sztukami pięknymi”, np. twórczość więźniów i ludzi psychicznie chorych, prace dzieci i spontaniczne rysunki na murach;
Atalanta, Atalántē,
mit. gr. heroina beocka, córka Schojneusa, syna Atamasa, w Arkadii córka Iasosa i Klimeny;
aktor węgierski;
barbarzyńca
termin, którym starożytni Grecy określali wszystkich ludzi posługujących się językiem niegreckim;
[gr. bárbaros ‘cudzoziemiec’, ‘obcy’, ‘dziki’],