doskonałej
Encyklopedia PWN
francuski malarz i rysownik, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli klasycyzmu w malarstwie XVII w..
prawo głoszące, że cząstkowe prężności par poszczególnych składników roztworu doskonałego są w określonej temperaturze proporcjonalne do ich stężeń: pA = pA0 · xA, gdzie pA — cząstkowa prężność pary nasyconej w danej temperaturze składnika A nad roztworem, pA0 — prężność pary nasyconej w tej temperaturze czystego składnika A, xA — stężenie składnika A wyrażone w ułamku molowym;
rezolwometria
fot. dział sensytometrii poświęcony wyznaczaniu zdolności rozdzielczej obiektywów fot. oraz materiałów światłoczułych;
[łac.-gr.],
francuski pisarz, filozof, teoretyk wychowania.
jednorodna mieszanina substancji, tj. mieszanina stanowiąca jedną fazę;
rynek potencjalnie konkurencyjny, rynek sporny, rynek kontestowalny,
ekon. oligopol bez barier wejścia i wyjścia z gałęzi;
