dobry
Encyklopedia PWN
prozaik, dramatopisarz, eseista.
filoz.:
obiekt naturalny, to np. morze, jezioro, staw, lub sztuczny — obiekt gospodarki wodnej utworzony przez budowlę piętrzącą (zaporę, jaz) lub przez wykorzystanie zagłębienia terenowego (np. wyrobiska po piasku lub węglu brunatnym); do sztucznych zbiorników wodnych są zaliczane także stawy utworzone przez groble oraz inne obiekty magazynujące wodę, np. zbiorniki wodne wodociągowe i przeciwpożarowe.
zdatność do żeglugi, zdatność żeglugowa,
właściwość statku wodnego polegająca na spełnieniu wszystkich wymogów zarówno formalnych, jak i wynikających z zasad dobrej praktyki;
jezioro na Równinie Wałeckiej (woj. zachodniopomor.), na wys. 102 m;
wg konstytucji Świat. Organizacji Zdrowia (1948) stan dobrego pełnego samopoczucia (dobrostanu) fiz., psychicznego i społ., a nie wyłącznie brak choroby lub niedomagania;
