diagnostyczną
Encyklopedia PWN
nieinwazyjna diagnostyczna metoda badania przepływu krwi przez serce (reokardiografia) i naczynia obwodowe (reoangiografia) oraz oceny stanu ukrwienia tkanek, w której wykorzystuje się przewodnictwo elektr. ciała człowieka.
jedna z metod diagnostyki med. (obrazowanie diagnostyczne w medycynie) wykorzystująca zjawisko rezonansu magnetycznego jądrowego do badań tomograficznych (MR, MRI, tomografia rezonansu magnetycznego).
Röntgen, Roentgen, Wilhelm Conrad , ur. 27 III 1845, Lennep (obecnie część m. Remscheid), zm. 10 II 1923, Monachium,
fizyk niemiecki.
lekarz rentgenolog;
pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);
radioizotopowa metoda diagnostyczna obrazowania struktury lub czynności narządu wewn., wykorzystująca wybiórcze gromadzenie się radiofarmaceutyku w badanym narządzie lub tkance (np. tarczycy, wątrobie, nerce, mózgu, kości, węzłach chłonnych).