demarkację
Encyklopedia PWN
powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną wyznaczoną na powierzchni ziemi, oddzielająca terytorium jednego państwa od innych państw lub od obszarów nie podlegających niczyjej suwerenności (np. morza pełnego);
brytyjski filozof, logik i teoretyk nauki, zaliczany do najwybitniejszych filozofów XX w..
urzędowa nazwa — Kraj Tarnopolski, podolska część ziem I zaboru austr. z ośrodkiem w Tarnopolu, przekazanych Rosji 1809 w wyniku pokoju austr.-fr. zawartego w Schönbrunn, utworzony na mocy lwowskiego aktu cesji i demarkacji z 19 III 1810;
