czcionka
Encyklopedia PWN
poligr. formowanie kolumny (odpowiadającej stronicy książki, czasopisma, gazety) przez odpowiednie rozmieszczenie tekstu i ewentualnie ilustracji oraz tabel;
poeta francuski, duchowy przywódca i teoretyk symbolizmu.
Mańkowski Antoni Wincenty, pseud. A.M. Paproć, ur. 19 II 1837, Zarębki k. Kolbuszowej, zm. 7 XI 1899, Lwów,
działacz robotniczy, drukarz, wydawca;
urządzenie do mech. drukowania tekstu w wyniku dociśnięcia (przez taśmę barwiącą) do papieru (wkręconego na wałek) czcionki (lub głowicy czcionkowej) uruchamianej za pomocą jednego z klawiszy klawiatury.
dziadek Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego, żydowsko-niemiecki filozof i pisarz, z zawodu kupiec; inicjator i przedstawiciel żydowskiego oświecenia haskali;
̣ndlszo:n
lekarz, muzykolog, historyk, publicysta, drukarz i wydawca;
