czcionka
Encyklopedia PWN
czcionka, dawniej trzcionka, krotło,
rodzaj materiału zecerskiego przeznaczonego do ręcznego składania tekstów;
każde pismo (zbiór znaków graficznych) utrwalone na nośniku pisma stosowanym w poligrafii do składania tekstów, np. na czcionkach, matrycach (linotypowych, monotypowych i in.), fotomatrycach czy też w postaci fontów komputerowych.
niemiecki mincerz i specjalista od obróbki metali, wynalazca druku i pionier drukarstwa.
rzemiosło i gałąź przemysłu zajmujące się reprodukcją tekstów i obrazów za pomocą drukowania.
odmiana druku wykorzystywana do powielania zapisu utworów muzycznych.
Baskerville
ang. grawer i odlewnik czcionek, drukarz;
[bạ̈skərwıl]
John , ur. 28 I 1706, Wolverley (hrab. Hereford and Worcester), zm. 8 I 1775, Birmingham,