maszyna do pisania
 
Encyklopedia PWN
maszyna do pisania,
urządzenie do mech. drukowania tekstu w wyniku dociśnięcia (przez taśmę barwiącą) do papieru (wkręconego na wałek) czcionki (lub głowicy czcionkowej) uruchamianej za pomocą jednego z klawiszy klawiatury.
Rozróżnia się: 1) m.d.p. dźwigniowo-czcionkowe, wyposażone w przesuwany wózek niosący obracany ręcznie wałek; w maszynach tych często stosuje się elektr. napęd dźwigni czcionkowych (m.d.p. elektryczne); 2) m.d.p. głowicowe (bezwózkowe, systemu IBM), w których dźwignia klawiatury uruchamia, za pośrednictwem specjalnego układu wybierania, głowicę czcionkową (w kształcie wycinka kuli), wyposażoną w ok. 90 znaków pisarskich; odbicie danego znaku następuje po odpowiednim półsamoczynnym ustawieniu głowicy; tego rodzaju maszyny umożliwiają łatwą zmianę kroju pisma (przez wymianę głowicy). 3) m.d.p. elektroniczne z pamięcią, które umożliwiają przechowywanie typowych wzorów tekstów, przeprowadzanie zmian tekstu i wielokrotne odtwarzanie. Prototyp m.d.p. opatentował 1714 ang. inżynier H. Mill; za twórcę m.d.p. zbliżonej do współcz. uchodzi Amerykanin Ch.L. Sholes (patent 1872); 1873 patent Sholesa nabył Amerykanin Ph. Remington, który po wprowadzeniu udoskonaleń rozpoczął seryjną produkcję tych maszyn. Pierwszą pol. m.d.p. zbudował 1921 W. Paciorkiewicz. Obecnie coraz częściej funkcję m.d.p. przejmuje komputer połączony z drukarką.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia