cyklu geograficznego
Encyklopedia PWN
geomorfologiczny cykl, cykl denudacyjny,
cykl przemian i rozwoju rzeźby jakiegoś obszaru pod wpływem czynników rzeźbotwórczych, które przeważnie prowadzą do obniżenia wyniosłości na powierzchni Ziemi (denudacja).
parametry orbity ziemskiej: mimośród, nachylenie płaszczyzny równika ziemskiego do płaszczyzny ekliptyki i położenie peryhelium w stosunku do wędrującego po ekliptyce punktu przesilenia wiosennego, warunkujące ilość energii słonecznej docierającej do górnej granicy atmosfery na poszczególnych równoleżnikach i w różnych porach roku.
klimat
charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],
zbiór zbadanych, podobnych do siebie zespołów źródeł archeologicznych, który umożliwia rekonstrukcję zdarzeń, sposobów bytowania, sporządzenie inwentarza powszechnie używanych wytworów i określenie umiejętności grupy ludzkiej zasiedlającej dany obszar w możliwym do oznaczenia czasie.
imperializm
działania zmierzające do rozszerzenia wpływów politycznych, militarnych, kulturowych i gospodarczych państw o statusie lub aspiracjach mocarstwowych na obszary do nich nienależące; także okres historyczny, odznaczający się światową dominacją kilku wielkich mocarstw, zapoczątkowany w ostatniej ćwierci XIX w.; w myśli marksistowskiej, najwyższe stadium rozwoju kapitalistycznej formacji społeczno-ekonomicznej.
[łac. imperialis < imperium ‘władza’],
przewidywanie stanu atmosfery i związanych z nim zjawisk meteorologicznych dotyczących określonego obszaru i przedziału czasu.
