charakterystyka kierunkowości
Encyklopedia PWN
antena
urządzenie do wysyłania (antena nadawcza) lub (i) odbierania (antena odbiorcza) fal elektromagnetycznych (radiowych), stanowiące część składową każdego systemu radiokomunikacyjnego.
[łac. antenna ‘reja’],
mikrofon
przetwornik elektroakustyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów akustycznych (np. dźwięków mowy, muzyki) na sygnały elektryczne;
[gr.],
fale elektromagnetyczne dł. od 0,1 mm do 100 km (częst. od 3000 GHz do 3 kHz).
telekom. projekt radiowej nadawczo-odbiorczej stacji telekomunik., przewidzianej do umieszczenia w stratosferze (w balonie lub w samolocie, na wys. 16–22 km) i przeznaczonej do retransmisji sygnałów radiowych przesyłanych między naziemnymi stacjami radiowymi;
