ceramiczne

Encyklopedia PWN

m. na wschodzie Uzbekistanu, w dolinie Zarafszanu, między kanałami Dargom i Siab, na wys. 725 m, ośrodek administracyjny wilajetu samarkandzkiego.

silikony

[ang. < łac.],

polimery silikonowe,

syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;

spiekanie,

proces przejścia substancji w postaci proszku (lub drobnych ziarn) w lite, mechanicznie wytrzymałe ciało stałe w wyniku ogrzewania tej substancji do temperatury niższej od jej temperatury topnienia;

Starczewski Antoni, ur. 3 V 1924, Łódź, zm. 16 VIII 2000, tamże,

artysta plastyk;

szkliwo, polewa, glazura,

cienka warstwa szkła utworzona na powierzchni wyrobów ceramicznych, nieprzepuszczalna dla cieczy i gazów, nadająca powierzchni gładkość, barwę, a także zwiększająca wytrzymałość wyrobu.

Abu Taher, Abu Tahir,

ród irańskich ceramików z Kaszanu;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>