cementacja
Encyklopedia PWN
geol. proces przemiany luźnego osadu w zwięzłą skałę dzięki krystalizacji — w wolnych przestrzeniach między ziarnami osadu — spoiwa skalnego, tj. cementu, składającego się z minerałów tworzących się na miejscu powstania skały;
strefa w złożu rud metali leżąca poniżej strefy utlenienia, bezpośrednio pod zwierciadłem wód gruntowych;
diageneza
geol. przemiany fiz. i chem. osadów i skał osadowych rozpoczynające się od momentu złożenia (depozycji) osadu, z wyłączeniem zmian spowodowanych przez współcz. procesy wietrzenia oraz procesy metamorfizmu;
[gr. diá ‘przez’, génesis ‘pochodzenie’],
minerał, siarczek miedzi i żelaza Cu5FeS4;
chalkozyn
minerał, siarczek miedzi Cu2S;
[gr. chalkós ‘miedź’],
lityfikacja
geol. zespół procesów (np. twardnienie koloidów, cementacja, rekrystalizacja minerałów) prowadzących do zestalenia się luźnego osadu i jego przemiany w zwięzłą skałę osadową;
[gr.-łac.],
