chalkozyn
 
Encyklopedia PWN
chalkozyn
[gr. chalkós ‘miedź’],
minerał, siarczek miedzi Cu2S;
poniżej temp. 103°C krystalizuje w układzie rombowym, powyżej — w heksagonalnym; ołowianoszary, o połysku metalicznym; występuje gł. w złożach hydrotermalnych, także w strefie cementacji złóż innych minerałów miedzi, oraz w skałach osadowych (gł. w łupkach miedzionośnych); wytrąca się też z wód gorących źródeł, inkrustuje szczątki org.; gł. złoża: USA (np. Butte w stanie Montana), Kanada, Namibia; w Polsce — w złożach miedzi Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego, także w Sudetach; jedna z najbogatszych rud miedzi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia