cechę
Encyklopedia PWN
ekon. pozarolnicza działalność gospodarcza, prowadzona przez osobę fizyczną we własnym imieniu (często osobiście lub przy pomocy członków rodziny) w małych warsztatach, zatrudniających od 1 do zazwyczaj 25 (czasem 50) pracowników, w zależności od kraju i rodzaju działalności; najstarsza i przez kilka tysiącleci jedyna forma wytwórczości przemysłowej, aż do powstania w czasach nowożytnych manufaktur, a następnie przemysłu fabrycznego.
szacuje się, że na świecie jest ponad 4000 języków;
system klas dokumentów (czyli zespołów obiektów mających przynajmniej jedną cechę wspólną), które są zwykle uporządkowane hierarchicznie (klasyfikacja);
kraje rozwijające się, kraje słabo rozwinięte, kraje zacofane, kraje nieuprzemysłowione, Trzeci Świat, Południe,
terminy używane na określenie bardzo zróżnicowanej grupy państw (ponad 140) Afryki, Ameryki Łacińskiej, Azji i Oceanii, z reguły postkolonialnych, które w większości uzyskały niepodległość po II wojnie światowej (wcześniej państwa Ameryki Łacińskiej, Liberia).
zbiorowość ludzi wyróżniająca się wspólną świadomością narodową, czyli poczuciem przynależności do wspólnoty definiowanej aktualnie jako naród.
psychol. pojęcie definiowane niejednolicie, najczęściej rozumiane bądź jako zbiór względnie stałych dla danej jednostki właściwości (cech) psychicznych, warunkujących stałość jej zachowania się i postaw, bądź jako zespół warunków wewn., wyznaczający organizację zachowania się człowieka, jego psychiczną tożsamość, kierunki i sposoby przystosowania się do otoczenia i jego przekształcania;
