bocznych
Encyklopedia PWN
żegl. właściwości sterownicze statku wodnego określone przez zdolność przeciwstawiania się siłom zewn. (działaniu wiatru, fali) zmieniającym kierunek jego ruchu;
Straubing
m. w południowo-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, nad Dunajem.
[sztrạubıŋ],
Struga, Strug, Stryj, Ryjak,
rz., prawy dopływ Wisłoka, płynie na Pogórzu Dynowskim i Przedgórzu Rzeszowskim, w woj. podkarpackim;
najprostszy związek aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym, C6H5–CH=CH2;
Sulzbach
m. w południowo-zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Saara, na północny wschód od Saarbrücken.
[zụlcbach],
bot. typ rozgałęzienia pędu, w którym oś boczna dominuje nad osią macierzystą;
