boczne
Encyklopedia PWN
malarz włoski;
merystemy
bot. tkanka złożona z komórek dzielących się, zapoczątkowująca nowe moduły organów roślinnych;
[gr. meristḗs ‘dzielący’],
Meziad, Peşteră
jaskinia krasowa w północno-zachodniej Rumunii, w pasmie górskim Pădurea Craiului (G. Zachodniorumuńskie), ok. 50 km na południowy wschód od Oradei;
[pẹszterə m.],
dźwięki o charakterze spółgłoskowym, bezdźwięczne, wzdłużnie środkowe;
monopodium, rozgałęzienie monopodialne, rozgałęzienie jednoosiowe,
bot. typ rozgałęzienia, w którym na osi głównej są osadzone krótsze od niej osie boczne.
anat. nieparzysty, chrzęstny lub kostny element szkieletu osiowego, który łącząc się z kośćmi obręczy kończyny przedniej i żebrami, zamyka od strony brzusznej klatkę piersiową;