beneficjum

Encyklopedia PWN

pronoja
[gr., ‘opieka’],
forma własności ziemskiej w cesarstwie bizant.;
Racine
[rasịn]
Jean Baptiste Wymowa, ur. 21 XII 1639, La Ferté-Milon, zm. 21 IV 1699, Paryż,
francuski poeta i dramatopisarz; jeden z głównych przedstawicieli klasycyzmu.
Saint-Pierre
[sę pje:r]
Charles-Irénée, właśc. Ch.-I. Castel, ur. 13 II 1658, Saint-Pierre-Église, zm. 29 IV 1743, Paryż,
fr. publicysta i myśliciel, ksiądz katolicki;
symonia
[łac.],
świętokupstwo,
znana w historii Kościoła rzymskokatolickiego praktyka kupczenia (kupowania lub sprzedawania) beneficjami i godnościami kościelnymi (tytułami, stanowiskami, urzędami) i związanej z nimi władzy sprawowania sakramentów;
Trąba Mikołaj, ur. ok. 1358, zapewne Sandomierz, zm. 4 XII 1422, Lubica k. Kieżmarku,
arcybiskup gnieźnieński i pierwszy prymas Polski.
unici:
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „beneficjum” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia