beneficjum

Encyklopedia PWN

beneficjum
[łac., ‘dobrodziejstwo’],
w prawie kanonicznym 1917–83 urząd kościelny z należącymi doń stałymi dochodami;
beneficjum
[łac., ‘dobrodziejstwo’],
w średniowieczu warunkowe nadanie ziemi lub dochodów wasalowi w zamian za wykonywanie określonych obowiązków;
Alberti Leone Battista, ur. II 1404, Genua, zm. IV 1472, Rzym,
włoski humanista, architekt, teoretyk sztuki.
Aleksander VI, Rodrigo Borgia, ur. 1 I 1430 lub 1431, Játiva k. Walencji, zm. 18 VIII 1503, Rzym,
papież od 1492;
annaty
[łac. annatae],
wpłaty wnoszone przez osoby otrzymujące niższe beneficja kościelne na rzecz metropolitów i biskupów (XI–XII w.), później do Rzymu;
cystersi, Zakon Ojców Cystersów, Sacer Ordo Cisterciensis (SOCist),
zakon katolicki, założony 21 III 1098 w Cîteaux (łac. Cistercium) koło Dijon w Burgundii przez świętego Roberta z Molesmes w ramach ruchu odnowy życia monastycznego;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia