pronoja
forma własności ziemskiej w cesarstwie bizant.;
[gr., ‘opieka’],
pronoja
Encyklopedia PWN
wraz z ziemią pronojeta otrzymywał daniny i świadczenia od osiadłych na niej wolnych chłopów; miał obowiązek dostarczania żołnierzy i świadczeń na rzecz państwa; p., odpowiadająca zachodnioeur. beneficjum, przeniknęła do niektórych państw południowosłow. (Bułgaria, Serbia) i przyspieszyła ich feudalizację; w XIII–XIV w. nabrała charakteru dziedzicznego lenna.
