barwny
Encyklopedia PWN
defekty struktury krystalicznej pochłaniające promieniowanie świetlne, a zatem powodujące zabarwienie kryształu;
minerały barwne, minerały idiochromatyczne,
minerały odznaczające się charakterystyczną własną barwą uwarunkowaną składem chemicznym i strukturą krystaliczną;
wykorzystywane w kompozycji malarskiej zjawisko dynamiki barw,
całokształt procesów chem. mających na celu zamianę obrazu utajonego, zawartego w napromieniowanym (naświetlonym) materiale fot., na trwały obraz widzialny utworzony z metalicznego srebra lub barwników.
polski wszechstronny wynalazca, samouk.
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
